N° 114 - Twentieth-Century Man : Peter Beard - a personal vibe
Boek : Twentieth-Century Man - The Wild Life of Peter Beard door Christopher Wallace
Intro
Omdat stijl en daar aan gekoppeld kledij iets is dat vele mensen een extra flair geeft, deze keer een speciale blog ter ere van één van de meest stijlvolle en fascinerende mannen uit de recente Amerikaanse geschiedenis, namelijk Mr Peter Beard. Alvorens we dieper duiken in zijn bijzonder levensverhaal, een ‘korte’ extra duiding hoe hij nu opnieuw in mijn leven kwam.
In wat een vorig leven lijkt, belandde ik rond de eeuwwisseling na een maandenlange reis door Zuid-Amerika geheel toevallig voor de allereerste keer op terugweg in New York. Een mens vraagt zich soms af hoe het toen allemaal lukte om met een bijzonder klein budget zoveel te doen. Wat zeker hielp was de gastvrijheid van velen, waaronder mijn goede vrienden in Sao Paulo. Zij waren toen zo behulpzaam en werelds om ons via vrienden van hen een appartement in NY te fixen, en dan nog in Soho meer bepaald Broome Str. Het appartement was dan ook een luxueuse loft, wat in die tijden zijn grote hype kende en gelegen in één van toen de coolste plekken van de stad. Na een lange douche met veel ongeloof waar we waren belandt, was het tijd om op ontdekking te gaan.
Bij de eerste urbanistische ontmaagding, merkten we meteen dat er op het gelijkvloers een soort van gallerij was, of toch iets artistiek, maar onze honger naar avontuur stuurde ons eerst de straten in. Na dag twee ontmoeten we aan de deur één van de mensen die beneden in de ‘galerij’ werkte. Zelf had hij Belgische roots en wou hij ons met veel plezier een rondleiding geven. Bleek dat dit dé gallerij en vooral de kelder studio was van Mr Peter Beard. We waren toen al bekend en fan van zijn vele foto’s, wat zoals je mogelijks begrijpt opnieuw iets ongelofelijk was om mee te maken op 21 jarige leeftijd. Omdat het klikte en wij eigenlijk geen agenda hadden, werden we diezelfde avond uitgenodigd om mee op stap te gaan met de crew en Mr Beard. Little did we know, dat er die avond een stretch limo voor de deur stond, gevuld met modellen, drank, hipsters en wij als verdwaald jong koppel. Als je weet dat hij voor zijn 40ste in 1978 één van de meest memorabele verjaardagsfeesten heeft gegeven in de historische Studio 54 club, dan zegt dat wel iets.
Het bleef bizar genoeg niet bij die ene ontmoeting maar gedurende ons verblijf mochten we geregeld mee en zo leerde ik ook het iconische Café Gitane kennen met de nog steeds blauw-witte luifel, blauwe vensters en tafeltjes, waar ik ook op een dag het boek ‘The End of The Game’ kreeg dat hem op de kaart zette als fotograaf en existentialist. Het boek kwam uit in 1965 dat vooral verhaalde in tekst en beeld over de massa sterfte van meer dan 35 000 olifanten in het Tsavo East National Park in Kenya. En innemend en prachtig boek, wat ik doorheen de jaren zelf een beetje uit het oog was verloren, maar al die jaren wel met me meedroeg.
Het was ons wel al meteen duidelijk door de VIP behandelingen, waar we ook deels van mee konden genieten, dat hij iemand bijzonder met veel aanzien en nog meer connecties was in het bruisende nachtleven en daarbuiten. In mijn vage herinneringen inderdaad een indrukwekkende, stijlvolle en bijzonder energieke verschijning voor zijn toen in mijn ogen “oude” man, die indruk naliet. Iemand waar iedereen graag zo dicht mogelijk bij in de buurt stond en werd gezien. Begrijpelijk gezien zijn intens flamboyante charisma en veel beschreven goddelijke looks en natuurlijk ook wel zijn gigantisch geërfd fortuin.
New York, New York
Zoals jullie mogelijks lazen in een vorige blog New York Gentlemen bezocht ik tijdens mijn laatste bezoek heel wat concullega’s aan de overkant van de plas. Vaak ‘op den bots’, zoals men wel eens zegt, wat het niet alleen bijzonder spontaan maakte maar ook interessant fris voor alle partijen. Tijdens één van mijn bezoeken aan het prachtige showroom appartement van Cad & The Dandy, begreep ik dat ik net een dag te laat was voor de privé boek release :Twentieth-Century Man van Christopher Wallace (niet te verwarren met de enige echte Notorious B.I.G.) die daar werd georganiseerd. Mr Wallace had het genoegen om tijdens de laatste maanden van Mr Beard’s leven veel tijd met hem door te brengen op zijn huis in Montauk gelegen op het meets oostelijke deel van Long Island, waar hij op latere leeftijd veel van zijn tijd doorbracht. Ik kon niet anders in mijn verbazing dan hun ook een korte versie van mijn ervaring met Mr Beard te delen, waarbij ik even spontaan een vers exemplaar kreeg toegestopt. A day to late, but perfectly in time, dacht ik bij mezelf terwijl ik glunderend mijn tweede boek cadeau in NY ter harte nam.
Het is pas thuis echt beginnen doordringen hoe hij er stiekem altijd al was, vaak onopvallend zoals ik ook pas later het artikel in de WM Brown issue N°14 ontdekte, waarbij hij ook zijn ere plaats kreeg als één van de meest stijlvolle figuren van de 20ste eeuw. Maar dan geheel op zijn eigen manier en een vorm van persoonlijkheid en stijl die weinigen is gegeven. Hij geraakte vestimentair werkelijk met alles weg, waarbij een mix tussen ontdekkingsreiziger met veel van zijn Afrikaanse invloeden gemengd met echte jet set en een je-m’en-foutisme gekoppeld, van hem een grote inspiratie maakte voor veel merken waaronder Ralph Lauren, Louis Vuitton en vele anderen.
Toen ik voorbije zomer terug en wel met een plan in New York belandde, wou ik zeker even terug om te zien of Café Gitane er nog steeds was, wat gelukkig zo was. Vrouw en dochter begrepen niet meteen mijn fascinatie voor dit eerde kleine Café met nog steeds veel attitude, but it’s still there en weinig is veranderd gedurende meer dan twintig jaar.
Final Chapter
In april 2020 werd hij door zijn dochter als vermist opgegeven, wat voor veel van zijn dichte kennissen niet meteen als zorgwekkend werd bevonden gezien hij een sterke wil had en ook geregeld verdween. Anders dan vroeger speelde zijn dementie nu wel een cruciale rol en werd er met man en macht gezocht naar de verdwenen iconische en wereldberoemde avonturier. Net zoals het boek van Mr Wallace verhaald over zijn bijzondere en exclusieve jeugd, was het toen al zeer duidelijk dat hij iemand was met een uitgesproken en magnetische aantrekking tot de natuur en dood. Deels door zich vooral van niemand anders iets aan te trekken, wat tot grote frustratie en constante spanning met zijn moeder leidde. Iets wat bij vele vrienden, minnaressen, vrouwen, en mensen rondom hem zeker zijn sporen naliet.
Daartegenover stond een echte natuurkracht, een durf al, altijd vol avontuur met vele excessen. Ontembaar, a joker maar dan met zowel een bijzondere donkere kant alsook een ongelofelijke fascinatie voor het Afrikaanse continent, zijn geschiedenis en de echtheid ervan die hij tijdens zijn vele reizen zag veranderen. Maar ook een denker maar vooral doener, die toen al met zijn eerste beelden vele elitaire voorgangers aan de kaak stelde door hun wangedrag en vooral het effect van ‘de witte man’ op het Afrikaanse continent als een rode draad doorheen zijn leven verkondigde in woord en beeld.
Voor wie hem niet kent, absoluut de moeite om zijn oeuvre en boeken en vooral foto’s uit te checken. De ondertitel “The wild life of Peter Beard” is dan ook bijzonder goed gevonden en dekt een groot deel van de lading. Voor wie graag echt meer ontdekt over deze bijzondere man en zijn leven, is het boek van Mr Wallace een absolute aanrader, dat leest als een beklijvend fictie verhaal.
Voor mij was mijn ontmoeting met hem misschien gelukkig van korte duur. Er kwam zelf een fotoshoot in zijn studio aan te pas met ‘begrijpelijk’ mijn toenmalige vriendin en enkele andere modellen.
Als een bliksemschicht in het donker omgeven door veel naïviteit van mijn jeugdige zelve in combinatie met zijn onvermoeibare energie, stijl en wereldse geneugten, in één van de meest iconische steden ter wereld, best wel bijzonder.
Iets waar ik nu, zeker op een andere manier dan toen, van kan nagenieten met de vele bijzonder herinneringen, waarvan er zoals u hieronder kan zien, nog enkele gelukkig goed bewaard zijn gebleven.
Enjoy life, you never know what’s coming.
Keep it classy,
Koen
